Discussies over duurzaamheid staan wereldwijd centraal bij regerings- en industrieleiders. Er is veel gesproken over het verminderen van e-afval en de impact ervan op het milieu. Wereldwijd produceerde de wereld in 2019 53,6 miljoen ton e-afval en dat aantal zal naar verwachting groeien tot 74,7 miljoen ton in 2030.¹ Dit wordt gevoed door de groeiende markt voor allerlei soorten elektronica met een beperkte deelname aan formele recycling- en hergebruikprogramma's. Eenvoudig gezegd is de wereld nog steeds te veel gericht op consumeren en weggooien.

Deze tekst maakt deel uit van de Circular Electronics Initiative blogreeks. Meerdere organisaties staan achter dit initiatief dat organisaties en consumenten wil aanzetten tot een meer verantwoorde omgang met elektronica.

De omarming van duurzame praktijken in IT bij bedrijven verloopt traag. De meeste hebben geen ecologisch duurzaam proces voor de verwijdering van IT-apparatuur. Er moet meer belang worden gehecht aan het maken van een verschil en het veranderen van het traject. Er blijven mogelijkheden bestaan om de levenscyclus van de IT-infrastructuur en het beheer van elektronisch afval efficiënter te beheren.

Op veel plaatsen in de wereld bepalen beleidsregels en wettelijke voorschriften hoe eindgebruikers hun apparatuur moeten weggooien om te voorkomen dat deze apparatuur op stortplaatsen terechtkomt wanneer de elektronica het einde van de levensduur heeft bereikt. De vraag is hoe een klant dit e-afvalprobleem kan aanpakken en tegelijkertijd zijn zakelijke en operationele doelstellingen kan verwezenlijken. De circulaire economie is een van de belangrijkste initiatieven van duurzaamheid om verandering te stimuleren.

Als onderdeel van duurzaamheidsinitiatieven moeten IT-managers voortaan rekening houden met de impact van e-afval uit hun infrastructuuromgeving. Het is niet alleen een trend maar een noodzaak.

Circulaire economie

Een circulaire economie geeft ons het instrument in handen om het gebruik van hulpbronnen, de klimaatverandering en het verlies aan biodiversiteit aan te pakken en tegelijkertijd in belangrijke sociale behoeften te voorzien door producten te repareren, op te knappen, opnieuw te produceren of te recyclen, zodat ze in de economie blijven. Het doel is om zeer weinig tot geen afval te hebben. De traditionele economische benadering is lineair, van natuurlijke hulpbron tot eindproduct en uiteindelijk verwijdering. Het verlengen van de levensduur van elektronische producten en het hergebruik van onderdelen komt de economie ten goede doordat minder CO2 wordt uitgestoten dan bij de winning van grondstoffen of de fabricage. Functionerende apparatuur wordt meer gewaardeerd dan de materialen die ze bevatten.² E-waste wordt niet langer een afvalstof of vervuiler wanneer het in een bruikbaar formaat terug in de economie wordt gebracht.